یادگیری خود – تنظیمی (self-regulated learning) بطور نزدیکی به روشی که در آن افراد هیجانات، شناخت، رفتارها، و جنبه های محیطی شان را در طول تجربه یادگیری تنظیم می کنند مرتبط است.

در ادامه شما مهارت یادگیری خود تنظمی را یاد خواهید گرفت، و می توانید تجربه یادگیری موفق تری داشته باشید.

مهارت های خود تنظیمی زیادی وجود دارند. برخی از آنها مدیریت زمان مناسب، توانایی انتخاب بهترین راهبردهای حل مسئله، و توانایی کنترل فعالانه حالت های هیجانی مانند ناامیدی است.

پورفسور بری زیمرمن (Barry Zimmerman) یکی از معروفترین محققان در زمینۀ یادگیری خود تنظیمی است. او می گوید یادگیری خود تنظیمی یک مهارت عملکرد تحصیلی یا ذهنی نیست. بلکه یک فرایند خود هدایت گری است که یادگیرندگان می توانندمهارت های ذهنی شان را در مهارت های تحصیلی بکار گیرند.

بر اساس زیمرمن، یادگیری خود تنظیمی نه تنها شامل بدست آوردن یک دانش مفصل یک توانایی است، بلکه همچنین مهارت های دیگری همچون خود آگاهی، خود انگیزشی، و توانایی بکار بستن آنچه آموخته اید نیز می شود.

فراگیران مبتدی خودشان را بر اساس مقایسه خودشان با دیگران ارزیابی می کنند و از آنها بازخورد دریافت می کنند. آنها همچنین غالبا شکست های شان به کمبودهایی که روی آن کنترل ندارند نسبت می دهند.

از سوی دیگر فراگیران با تجربه کسانی هستند که می دانند چگونه یادگیری شان را مدیریت کنند و در صورت شکست ان به نقص های خود نسبت می دهند. بجای سرزنش شکست شان روی چگونگی برطرف کردن ضعف شان تمرکز می کنند.

با نگاه از زاویه دگیر، یادگیری خود تنظیمی چیزی نیست که برخی فراگیران داشته باشند و برخی دیگر نداشته باشند. بر اساس زیمرمن، خودتنظیمی شامل بکاربستن فرایندهای ویژه برای هر تکلیف یادگیری است. این انتخاب ها باید بر اساس ویژگی های شخصی باشد.

یادگیری خودتنظیمی شامل ایجاد هدف ها و سپس انتخاب راهبردهای مناسب برای دسترسی به انها است. زمانی که راهبردها انتخاب شدند، شما باید پیشرفت تان را مدیریت کرده و در صورت برآورده نشدن اهداف تان، آن را مجددا سازماندهی کنید.

همچنین باید از زمان در دسترس بطور موثر استفاده کنید، روش های انتخاب شده را ارزیابی کنید، و روش های تان را برای یادگیری آینده آماده کنید. البته، شما همیشه باید چیزهای جدیدی را که یاد گرفته اید برای تلاش های آینده بکار ببرید.

مهارت های یادگیری خود تنظیمی

مهارت های یادگیری خود تنطیمی ابزارهای ضروری برای یادگیری هستند. با این وجود مربیان و معلمان به ندرت آن را آموزش می دهند. بخاطر همین است که دانش آموزان زیادی فاقد استقلال، انگیزه، پایداری، و احساس مثبت از راحتی در طول تحصیل شان هستند.

مدرسان و معلمان برای انتقال موثر مهارت های یادگیری خودتنظیمی به فراگیرانشان، باید بطور زیادی با مکانیسم های خود تنظیمی آشنا شوند.

دانش آموزان برای خود تنظیمی باید سه مرحله را پشت سر بگذرانند:

- برنامه ریزی،

- اجرا،

و

- تفکر.

این مراحل ضرورتا موفقیت آمیز نیستند. دانش آموزان می توانند در طول دورۀ یک تکلیف یادگیری، مراحل زیادی را بگذرانند.

در طول مرحلۀ برنامه ریزی، دانش آموزان اهداف و استانداردهای شان را تعیین می کنند. آنها باید قادر باشند آنها را در محدودۀ یک تکلیف خاص، جلسه، یا دوره برآورده سازند. این مرحله شامل درک دانش اموزان از محیط یادگیری است.

در طول مرحلۀ اجرا، دانش آموزان تعهدشان به تجربه یادگیری را نشان می دهند. در این جایگاه، آنها یادگیری شان را نظارت می کنند. آنها می توانند پیشرفت شان را با استانداردهایی که در مرحلۀ برنامه ریزی ایجاد شده مقایسه کنند.

در طول مرحۀ تفکر، دانش اموزان دربارۀ تجربه یادگیری شان فکر کرده و آن را ارزیابی می کنند. این شامل تفکر روی بازخورد و ذخیرۀ ایده ها و مفاهیم برای استفاده در یادگیری آینده است.

معلمان نیز باید با بیان اهمیت یادگیری خودتنطیمی، بیان راهبردها و چگونگی استفاده از آنها، این مهارت را به دانش اموزان آموزش دهند.

منبع (+)