دسته بندی ها


هر چند که محققان و دانشمندان زیادی در حوزۀ روانشناسی اجتماعی وجود دارند، اما برخی از آنها تاثیرگذاری بسیار بیشتری روی تقویت و گسترش این حوزۀ علمی داشتند

در مقالۀ قبل دربارۀ ماهیت روانشناسی اجتماعی توضیح دادیم و اشاره کردیم که روانشناسی اجتماعی تلاش می کند تا رفتار گروهی یا فردی را در ارتباط و تعامل با محیط اجتماعی مورد بررسی قرار داده و درک کند.

هر چند که محققان و دانشمندان زیادی در حوزۀ روانشناسی اجتماعی وجود دارند، اما برخی از آنها تاثیرگذاری بسیار بیشتری روی تقویت و گسترش این حوزۀ علمی داشتند که در اینجا به معرفی کوتاه 9 نفر از آنها و زمینۀ تخصصی شان می پردازیم.

فلوید هنری آلپورت (Floyd Henry Allport)

آقای آلپورت بنیانگذار رواشناسی اجتماعی به عنوان یک زمینۀ علمی هستند و او را به عنوان پدر روانشناسی اجتماعی می شناسند. کتاب "روانشناسی اجتماعی" او بر تمام نوشته های آینده در این زمینه تأثیر گذاشت. او به ویژه به عقاید عمومی ، نگرش ها ، روحیه ، شایعات و رفتار علاقه داشت. وی از طریق آزمایشات آزمایشگاهی و تحقیقات پیمایشی به کاوش در مورد این موضوعات پرداخت.

مظفر شریف (Muzafer Sherif)

او یک روانشناس ترکیه ای بود که حتی برخی او را به عنوان بنیانگذار روانشناسی اجتماعی مدرن می شناسند. مظفر شریف بخاطر آزمایش معروفش یعنی "غار دزدان" شناخته شده است. در این آزمایش او 22 پسر یازده ساله را به اردوگاه زمستانی در اوکلاهاما و به نام غار دزدان فرستاد. او به منظور بررسی پیش داوری ها، آنها را به دو گروه تقسیم کرد. برونداد آزمایش او "نظریه تعارض واقع گرایانه" گروه بود.

 

سالمون اش(Solomon Asch)

او زندگی خود را صرف مطالعۀ تاثیرات اجتماعی کرد. مطالعاتش دربارۀ همنوایی و آزمایش هایش بسیار شناخته شده است. آزمایش همنوایی اش (conformity experiments) به مجموعه آزمایش‌های که توسط اش برای بررسی اینکه افراد به چه میزان از گروه اکثریت اطاعت می‌کنند یا در مقابل آن مقاومت می‌کنند و اثر چنین تأثیراتی بر باورها و عقاید چیست اشاره دارد.

 

 

کورت لوین (Kurt Lewin)

آقای لوین نیز به عنوان پایه گذار روانشناسی اجتماعی مدرن شناخته شده است. او یکی از پدید آورندگان نظریه گشتالت است، و مفهوم فاصلۀ اجتماعی را مورد بررسی قرار داده و نظریه میدانی (field theory) را ارائه داد. او بعدا نشان داد که شناسایی درست رفتار انسانی جدا از محیط شان غیر ممکن است.

 

 

 

اگناسیو مارتین بارو (Ignacio Martín-Baró)

او علاوه بر روانشناس یک کشیش مسیحی بود. او می گفت روانشناسی باید با شرایط اجتماعی و تاریخی منطقه ای که در آن شکل می گیرد مرتبط باشد. همچنین باید با آرزوها و اهداف افرادی که در آنجا ساکن هستند مرتبط باشد. او بنیانگذار روانشاسی اجتماعی آزادی (Social Psychology of Liberation) است.

 

 

استنلی میلگرام (Stanley Milgram)

او آزمایشات اخلاقیات مشکوک را انجام داد. اما بیشتر برای آزمایشش دربارۀ اطاعت از اقتدار (obedience to authority) معروف است. در آن آزمایش یک از شرکت کنندگان در صورت داشتن اقتدار یک شوک الکتریکی را به دیگر وارد می کرد. همچنین آزمایش جهان کوچک (Small World) نیز برای او است؛ این آزمایش همچنین به عنوان شش درجه جدایی معروف(six degrees of separation) است.

 

سرج مسکوویچی (Serge Moskovici)

او بازنمایی های اجتماعی را مورد مطالعه قرار داد. بر اساس این نظریه باورها، دیدگاه ها و ارزش های فردی افراد زمانی که در گروه قرار می گیرد تحت تاثیر قرار گرفته و شکلی دوباره می گیرد. آقای مسکوویچی همچنین برای مطالعاتش در حوزه تاثیرات اقلیت ها (influence of minorities) شناخته شده است.

 

 

فیلیپ زیمباردو (Philip Zimbardo)

آقای زیمباردو بخاطر آزمایش زندان استنفورد(Stanford prison experiment) شناخته شده است. او در آزمایشش تعدادی دانشجویان را به دو گروه تقسیم کرده است. گروهی به عنوان زندانبان ها و گروهی به عنوان زندانی ها. سپس آنها را در زیر زمین یکی از ساختمان های دانشگاه بصورت ساختگی زندانی کرد. او به این نتیجه رسید که در طول زمان هر دو گروه تحت تاثیر محیط قرار گرفته و رفتارهای مانند زندان بان ها و زندانی های واقعی نشان می دادند.

 

آلبرت بندورا (Albert Bandura)

آقای بندورا بنیانگدار نظریه یادگیری مشاهده ای است(observational leaning). او می گوید رسانه ها می توانند رفتار پرخاشگرانه در تماشاچی ها ایجاد کنند. او در آزمایشی، فیلمی به کودکان نشان داد که در آن با عروسکی بطور پرخاشگرانه رفتار می شود. آقای بندورا بعد از تماشای فیلم مشاهده کرد که کودکان نیز آن رفتارها را یاد گرفته و تقلید می کنند. آقای بندورا همچنین بنیانگذار نظریه خودکارامدی (self-efficacy) است.

درباره نویسنده

دکتر عبدالله قاسم تبار
دکتر عبدالله قاسم تبار
شروع فعالیت از 1 سال پیش

دکتر عبدالله قاسم تبار عضو هیات علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه خوارزمی می باشد. او دورۀ کارشناسی خود را در دانشگاه شیراز در رشته تعلیم و تربیت کودکان گذارند. بعد از آن وارد مقطع کارشناسی ارشد رشتۀ تکنولوژی آموزشی (علم آموزش و یادگیری) دانشگاه خوارزمی شد. دوره دکتری خود را هم در همین رشته در دانشگاه علامه طباطبایی به پایان رساند. ایشان همچنین دورۀ تحقیقاتی خودش با موضوع انگیزه و یادگیری را در دانشگاه ژنو سوییس گذراند. 

دوره ها

 

دیدگاه جدید

نظرات

هیچ نظری ثبت نشده است